بیماری پارکینسون راه مغز را هماهنگ با حرکات ماهیچه‌ها تحت تأثیر قرار می‌دهد. در این بیماری تعدادی از سلول‌های جسم سیاه مغز (سابستنشیا نیگرا) صدمه دیده و می‌میرند. این سلول‌های مغز (نورون‌های دوپامینرژیک)، پیام اعصاب را با تولید یک ماده شیمیایی به نام دوپامین، به نخاع منتقل می‌کنند و این پیام است که حرکات عضلات بدن را کنترل می‌کند.
زمانی که این سلول‌های مغزی آسیب می‌بیند، میزان دوپامین تولید شده کاهش می‌یابد. ترکیبی از کاهش سلول‌های مغزی و سطح پایین دوپامین در سلول‌های این بخش مغز، باعث آهسته و غیر طبیعی شدن پیام‌های عصبی به عضلات می‌شود که این علائم اصلی بیماری پارکینسون یعنی سفتی، لرزش و کندی حرکت را ایجاد می‌کند. روتیگوتین آگونیست گیرنده دوپامین می‌باشد، به این معنی که این دارو به عنوان دوپامین بر روی گیرنده‌های مشابه در مغز، عمل می‌کند.
روتیگوتین برای درمان سندرم پاهای بی‌قرار (RLS) نیز استفاده می‌شود. این یک احساس ناراحت کننده در پاها است که بیمار برای حرکت پاهای خود نیاز به مسکن دارید. روتیگوتین می‌تواند علائم پریشان کننده این سندرم را در فرد کاهش دهد.
ادامه مطلب: دلگرم
عالی